"Ina"

Dati sa kanya ika’y tanging pangarap, sa kanyang mga mata kasabika’y lasap, noong una mong dating ika’y hanap-hanap, at inaasam-asam na ika’y makayakap, Lahat ay tiniis mula sa pagdadalang-tao, hanggat ng mailuwal patuloy ang sakripisyo, oras niya sa paghipig ay ibinigay sa iyo, Nang mahimbing mong pagtulog ay hindi magulo, Lahat ng kahirapa’y kanyang pinagdaanan, pagluwal sa iyo’y hinarap ang kamatayan, lahat nasasabik na ika’y masilayan, samantalang sa pag-iri siya’y nahihirapan, Buhat ng ikaw sa kanya ay itabi, Lahat ng hirap ay biglang napawi, Mga pinagdaanang maaaring ikasawi, napalitan ng kagalakan at mga ngiti, May hihigit pa nga ba sa isang ina, Sakripisyo’t paghihirap hindi alintana, Mapabuti ka lang anak sa kanya’y sapat na, Kahit isusubo sa sarili sayo’y ibibigay pa. Sa mga sakripisyo’y walang hininging kapalit, Siya’y nagmistulang guro, yaya’t sa dumi mo’y tagaligpit, Paghihirap niyang yao’y walang katumbas o kapalit, Kaya’t ikaw nawa anak sa kanya’y laging magpakabait.